Zeven werken van barmhartigheid in deze tijd
Het Zwethuis staat gastvrij voor ons open op die woensdagmiddag. We komen met zijn zevenen en zitten op ruime afstand, maar kunnen elkaar goed horen en zien. Gerda leidt de bijeenkomst. Ieder krijgt de ruimte voor zijn persoonlijke verhaal. Daarna sluit Gerda dit gedeelte af met het voorlezen van een coronagedicht uit het kerkblad van Koggenland met een beschrijving van deze tijd.
Lees verder “Huiskamerkring Goud bijeen op 28 oktober 2020”Na enige jaren (ik schat ca 8 jaar) in de redactie van de Aanwijzer gezeten te hebben, heb ik besloten om daarmee te stoppen. Ik ben ander vrijwilligerswerk gaan doen en merk dat ik naast mijn werk en gezin (en allerhande zaken), genoeg heb aan één ander ‘project’.
Lees verder “Wisseling in de redactie”Bijna december, het licht wordt minder, de temperatuur wordt lager, de gordijnen gaan op tijd dicht en Home Alone was een film, maar is in 2020 steeds meer werkelijkheid geworden. Gaandeweg dit jaar is alles anders geworden. We hebben geen maakbare wereld. We zijn de controle over de toekomst soms hopeloos kwijt. Maar ondanks de coronabeperkingen en onzekerheid, zoeken we wegen om het leven te delen, waar dat kan.
Sinds 5 juli wordt er wekelijks een aangepaste kerkdienst in Stompetoren gehouden. Soms
zijn er meer aanmeldingen dan dat er plaats is, maar veel mensen denken mee om ruimte
voor elkaar te maken. Er is veel stille inzet om diensten voor te bereiden, het gebouw ruim
en schoon te maken, of met dominees afspraken te maken en muziek voor te bereiden.
Opnamen te maken en uit te zenden. Overal lopen draadjes en samen leeft er meer dan dat
je op het eerste oog ziet.
Het is de gewoonte dat er in november/ december een gemeentevergadering wordt gehouden, waarin de begrotingen door de kerkrentmeesters, de diaconie en ZWO worden gepresenteerd. Helaas kunnen we in deze tijden van corona nog steeds geen gemeentevergaderingen houden.
De conceptbegrotingen liggen ter inzage bij de penningmeesters Piet de Wilde, Dik Michielen en Eel van der Weij. Als u vragen heeft, kunt u contact opnemen met de penningmeesters.
Aleid
Een jaar geleden introduceerde de ZWO bij de wereldwinkel wijn en honing uit Moldavië.
Daar werd gretig gebruik van gemaakt. Tot corona alles stopzette. De laatste wereldwinkel
werd gehouden begin dit jaar, 19 januari. Vanaf maart was dit niet meer mogelijk. En dat is
jammer. Want met deze actie steunden we Moldavië dubbel. Namelijk de producenten door
afname van hun producten, én ons project Bethania, want een deel van de opbrengst van de verkoop gaat via Kerk in Actie naar dat project. Beide kunnen die steun juist nu heel goed gebruiken. Vooral de ouderen in Moldavië hebben het heel zwaar in deze coronatijd.
Bethania ondersteunt hen, meer dan ooit, en zal heel blij zijn met onze extra steun.
Daarom willen we proberen of het mogelijk en zinvol is online met dit project verder te gaan.
We zaten met z’n zessen keurig op 1,5 m afstand in het Zwethuis.
Koek en zopie stonden klaar en we waren blij elkaar weer te zien en te spreken.
We hadden ons voorbereid om te praten over het grote thema van deze tijd: de coronacrisis.
De confrontatie met de kwetsbaarheid van ons bestaan.
En hoe je overeind blijft als je in een crisis zit.
Ieder vertelde een persoonlijk verhaal over de afgelopen tijd.
Hoe bedreigend het was en daarna de gewenning.
Gelukkig was niemand in eigen gezin getroffen; wel sommige families.
Enkele punten die genoemd werden:
Regelmatig fiets ik door Nederland en geniet ik van het landschap. Bij mooi weer grazen
overdag veel schapen en koeien in de weilanden of liggen verspreid rustig te herkauwen.
Maar bij onrust of slecht weer en regen zie je dat alle dieren op een kluitje staan met de rug
tegen de regen en wind gekeerd. Niet dat ze nu onderling veel bijpraten. Het is meestal zelfs stil in de koppels. Ook worden ze allemaal net zo nat als wanneer ze verspreid van elkaar in het weiland blijven. Maar er is een natuurlijke behoefte om bij minder goede omstandigheden bij elkaar te kruipen. Steun, veiligheid en geborgenheid te zoeken in de groep. Wij mensen kennen die natuurlijke behoefte ook. En juist in deze tijd van corona, wordt ons dat zo veel mogelijk belet. We snappen het met ons verstand, maar het voelt niet goed. We bedenken allerlei surrogaatoplossingen om toch zoveel mogelijk sociaal met elkaar verbonden te blijven. In de kerk proberen we op een zelfde gebrekkige manier diverse dingen om toch het onderlinge contact te handhaven. De kerkdienst is beperkt toegankelijk. Hier en daar gaan we bij elkaar langs en voor de rest bellen, mailen en whatsappen we heel wat af.
Welkom: De voorzitter heet de aanwezigen welkom en opent de vergadering om 20.00 uur.
Jan is vanavond voor de eerste keer voorzitter van de kerkenraadvergadering. Er is een
speciaal welkom voor Jos die hier voor het eerst aanwezig is.
Bezinning
Aan de hand van 5 platen is er een inhoudelijk gesprek over hoe we onze gemeente zien, en
hoe we kerk willen zijn in de toekomst. Corrie rondt deze korte bezinning af met een gebed:
‘Leven in uw licht’.
De adressen van de leden van PKN Schermer zijn geactualiseerd. U vindt het boekje als pdf in het besloten gedeelte van de website als u daar bent ingelogd. Het adressenboekje is niet openbaar.
Vanaf zondag 18 oktober liggen er een aantal weken wat gedrukte exemplaren in de kerk in Stompetoren. Na afloop van de kerkdienst kan ieder gemeentelid er een meenemen.
Lees verder “Adressen gemeenteleden actueel”Armoede door corona in Moldavië
In Moldavië is bijna niet aan werk te komen, dat is al jaren zo. Veel mensen trekken naar het buitenland, meestal voor een aantal maanden, om toch in hun levensonderhoud te kunnen voorzien. Maar hoe moet dat als je door corona niet mag reizen? Thuisblijven dus. Gevolg: armoede, schrijnend. Kerk in Actie schrijft: “De vrouw zat al twee weken alleen thuis. Ze at de spaarzame restjes die ze nog had en was de wanhoop nabij.” Gelukkig heeft de organisatie Bethania vrijwilligers in dienst die de meest schrijnende gevallen in de peiling houden en regelmatig langs gaan. En dan hebben ze natuurlijk eten bij zich. Zo ook nu. Een vrijwilligster kwam hier nog net op tijd. “Toen de oude vrouw haar aan zag komen, begonnen haar ogen te glimmen van blijdschap. Ze wilde de vrijwilligster een cadeautje geven om haar te bedanken, pakte een theelepel zout en verpakte dat in een oude krant. Het was het enige dat de vrouw kon geven. Toen de vrijwilligster de oude vrouw in de ogen keek, kon ze het niet weigeren. Ze nam de krant aan liep het pad af en heeft minuten lang gehuild.”
