Podoconiosis
Nooit van gehoord waarschijnlijk, ik niet in elk geval. Maar van olifantsziekte wel. Dat is het dus. Een vergroeiïng van de voeten. Moet je maar niet altijd op je blote voeten lopen. Want daar krijg je het van. En daarom dragen we schoenen of sandalen. Zo ook de kinderen in Ethiopië. En die schoenen maken zij daar zelf, in een naaiatelier in het dorpje Ariadjawi, en het westen. Het oude naaiatelier kon weer operationeel gemaakt worden door de vrijwilligers van het scholenproject. Dank zij een externe sponsor konden tien oude Singer-trapnaai-machines opgeknapt worden. En zie je op de foto in de nieuwsbrief van februari op een rijtje als in schoolbankjes de kinderen achter hun naaimachientje. Kinderen op naaicursus. Ze maken ook kleding en schooluniformen.
De mensen van het scholenproject waren onder de indruk van deze aanblik. Zij noemen het een mooi voorbeeld van een Incoming Generating Project.
Meer kansen
Het Scholenproject biedt ondersteuning voor scholing van kinderen in enkele dorpen in het westen van Ethiopië. Na afronding van hun opleiding hebben deze kinderen meer kansen om een baan te vinden. Ook zijn er zogenaamde WPP’s, Woman Promotion Projects : de vrouwen krijgen geld voor de aanschaf van een drachtige koe, of een os of een schaap. Of voor materiaal waarmee zij een handeltje kunnen beginnen voor verkoop langs de straat of op de markt. Daardoor wordt het op termijn mogelijk dat het schoolgaan van de kinderen door de ouders zelf gefinancierd kan worden.
Vorig jaar kreeg de stichting 37 nieuwe aanvragen. Weer thuis in Nederland wordt per aanvraag bekeken of deze in overeenstemming is met de doelen van de stichting: onderwijs mogelijk maken voor de allerarmsten, en wat er financiëel haalbaar is. Microkredieten kan al gauw, maar voor duurdere projecten zoals aanleg van toiletten en watervoorziening op de school of vooral voor de bouw van nieuwe lokalen wordt gezocht naar externe sponsoren. Tussen de regels door leest u goed dat onze bijdragen zeer welkom zijn en ten goede komen van de meest kansarmen.
Met Kumi Now zoeken Palestijnen een uitweg
Helaas zijn er Palestijnen die denken Israël eronder te krijgen met raketaanvallen. Over die Palestijnen gaat dit stukje uitdrukkelijk niet.
In Jeruzalem is de organisatie van Sabeel nog steeds actief in het bedenken en het geven van ondersteuning aan onze broeders en zusters in Israël, de christen-Palestijnen. Hoe om te gaan met de voortdurende onderdrukking en achterstelling door de Israëlische overheid. Beperkingen in bewegingsvrijheid, opsluiting achter een door de VN betwiste muur, hun taal naar het tweede plan geschoven, hun grond afgepakt, hun olijfbomen omgehakt, hun huizen verwoest, hun kinderen in het gevang, hun burgerrechten geschonden. Je zou haast de moed opgeven of het er ooit nog eens van komt: vrede, gelijkheid en gerechtigheid voor en tussen alle burgers.
Opgeven?
Maar dan komen deze Palestijnen in het geweer met een nieuw plan: Voor elke week hebben zij een nieuwe vreedzame actie bedacht. Kumi Now noemen zij dit plan, naar de bekende woorden van Jezus, gericht aan het dochtertje van Jaïrus, dat zojuist gestorven was, Talitha. Jezus zei tegen haar : Talita Kumi, sta op Talitha.
Zo ook deze Palestijnen: sta op, ga niet bij de pakken neerzitten, kom in actie. En dat elke week opnieuw.
De 21-ste Kumi Now actieweek: olijfbomen planten. Zie hieronder. (bron: website Kumi Now)
Kumi Now! – 21 Vernieling van olijfbomen en Joint Advocacy Initiative
Palestijnen in de bezette gebieden hebben te maken met rampzalige vernielingen van hun olijfbomen en daarmee van hun middelen van bestaan. The Joint Advocay Initiative van de YMCA-YWCA met een vestiging in Oost Jeruzalem en in Bethlehem steunt Palestijnse boeren met nieuwe aanplant. Hieronder vind je wat je moet weten en wat je kunt doen om in actie te komen: KUMI NOW.
Organisatie: YMCA-YWCA en Joint Advocacy Initiative (JAI) JAI probeert mensen te laten zien en te ervaren hoe het dagelijks leven is in de bezette Palestijnse gebieden. Zij doet dit via de media, uitwisselingsprogramma’s, evenementen en campagnes waarbij gevraagd wordt te lobbyen en beleidsmakers te beïnvloeden.
Specifiek organiseert JAI de Olijfbomen Campagne: ‘Keep Hope Alive’ – ‘Houd Hoop Levend’, waarbij boeren geholpen worden met nieuwe aanplant. Deze aanplant wordt gesponsord door mensen van over de hele wereld als een teken van solidariteit om zo Hoop Levend te Houden. De boeren die geholpen worden lijden onder Israëlische maatregelen waardoor hun land zo maar afgepakt kan worden.
De campagne is zo een middel om voorlichting te geven, te lobbyen en een middel om de Palestijnse boeren de kans te geven hun land te behouden en in hun levensonderhoud te blijven voorzien.
Thema: Vernieling van Olijfbomen
In het hele Middellandse-Zeegebied is de olijfboom al eeuwenlang een bron van voedsel en levensonderhoud. In Palestina is zo’n 1.000 vierkante kilometer beplant met olijfbomen. Een gemiddelde boom produceert 9kg olijven en levert 2 liter olie die wordt gebruikt: als voedsel, in de eredienst, als brandstof of als bestanddeel in medische zalf. De olijfboom groeit in arme grond, draagt kostbare vruchten en kan meer dan duizend jaar oud worden. Al eeuwenlang is de olijftak een symbool van vrede. De wijnrank en olijf- en vijgenboom zijn symbolen van wijsheid, voorspoed en geluk.
Helaas worden op de bezette Westelijke Jordaanoever en in Gaza vaak olijfbomen ontworteld en vernietigd. Palestijnse boeren lijden het zwaarst onder deze verwoesting veroorzaakt door het beleid van Israël. “Veiligheidsredenen” is het excuus dat Israël geeft voor het ontwortelen van bomen. Maar de werkelijkheid is dat ze vernietigd worden voor de uitbreiding van Israëlische nederzettingen, verbindingswegen en de bouw van de “Apartheidsmuur” en door geweld van Israëlische kolonisten.
Sinds 2001 zijn er door militairen en kolonisten op de Westelijke Jordaanoever en in Gaza honderd duizenden olijfbomen vernietigd. De meeste bomen waren al honderden jaren oud en hadden vruchten gedragen voor de boeren die het land bewerkten.
Ondanks de vernietiging van hun bestaansbasis en ondanks het steeds toenemende geweld in het Heilige Land zijn veel Palestijnse vrouwen, mannen en kinderen vastbesloten hun leven opnieuw op te bouwen zonder gebruik van geweld.
Informatie over JAI is te vinden op hun website http://www.jai-pal.org/en/ en op Facebook.
Het verhaal van Souad Ali, een Palestijnse boerin uit de stad Beit Omar op de Westelijke Jordaanoever
Souad was 7 jaar oud toen ze op het land ging werken. Ze kent niets anders dan het boerenbestaan; ze is nooit naar school geweest. In haar jeugd zag het leven van een Palestijnse boer er heel anders uit dan vandaag. Voor 1967 was er geen ontwrichting door de Israëlische bezetting en de kolonisatie.
In die tijd stond het land vol gewassen, zoals fruit- en amandelbomen, tomaten en groenten. Als gevolg van beperkingen, vernielingen en het gebrek aan water is het nu totaal anders. Ooit had Beit Omar de grootste groentemarkt in het zuiden van de West Bank. Nu niet meer.
Nu is het niet meer mogelijk naar Jeruzalem te gaan vanwege militaire controleposten, en kunnen producten niet meer in de stad verkocht worden. De boeren verkopen nu langs Route 60, de weg van Jeruzalem naar Hebron. “Het leven van een boer is heel lastig geworden”, zegt Souad. “We werken heel hard onder moeilijke omstandigheden en we krijgen er weinig voor terug. Onze geiten worden gedood en onze bomen vernietigd. Maar we kunnen ons land niet verlaten. Ons land is de bron van ons leven en de gezegende olijfboom is ons heilige symbool.”
Boeren zoals Souad kunnen alle hulp gebruiken om hun land te behouden en hun hoop levend te houden. Dat is de missie van de Lijfboom Campagne.
Kumi Actie
Plant een boom in Palestina in jouw naam of in naam van een vriend(in) als een teken van solidariteit met Palestijnse boeren. Je sponsort een boom voor 20 euro. Of ga helpen met bomen planten of olijven plukken.
Meer informatie hierover vind je op de site van de partner organisatie van JAI: Plant een Olijfboom.