Nieuws

Geplaatst op

Van de voorzitter

Waar is het feestje, dachten we toen we na onze vakantie weer het kerkgebouw in Stompetoren in liepen. Niemand zat op zijn stoel. Iedereen liep rond of stond druk met iemand te praten. Wat zou er zijn dachten we? Het bleek gewoon één grote receptie te zijn. Iedereen wilde gewoon iedereen even spreken. Er hing een uitgelaten blije stemming in de lucht. Wat is het feestelijk dat we zo verlangen naar elkaar en het superleuk vinden elkaar te ontmoeten. Wat kun je elkaar missen, ook al is het maar vanwege een vakantie. Na het slaan van de klok van 10 uur begonnen we met een kerk vol glimmende gezichten van blije mensen aan de kerkdienst. De kerkdienst is echt een feest.

Bedankbijeenkomst Ds. Corrie van Duinen
Gelukkig neemt de druk van corona af. We komen letterlijk dichter bij elkaar. Wel ziet het er naar uit dat corona in bepaalde mate onder ons blijft. Aanpassen in de organisatie wordt een vast onderdeel. Een mooie aanpassing was de bedankbijeenkomst van ds. Corrie van Duinen. De Grote Kerk in Schermerhorn was op zondag 4 juli prachtig feestelijk aangekleed, iedereen was blij om weer eens in een groot gezelschap bij elkaar te komen. Ds. Corrie was gelukkig fit en sterk genoeg om zelf het woord te voeren en om ons allemaal te ontmoeten. We hopen dat ds. Corrie nog lang terug kan zien op een goede tijd in onze gemeente en de feestelijke bedankbijeenkomst.

Samenzang vanaf 29 augustus
Op 13 juli vergaderde de kerkenraad. Tegelijkertijd namen in onze samenleving de coronabesmettingen snel toe. De kerkenraad was duidelijk: laten we nu niet beginnen met weer samen te zingen. Gelukkig kwamen er de afgelopen tijd nauwelijks signalen van besmette kerkgangers. Ook is het grootste deel van onze kerkbezoekers al gevaccineerd. Daarom heeft de kerkenraad besloten dat we vanaf zondag 29 augustus weer samen ingetogen mogen zingen in onze kerkdiensten. Wel blijft de basis regel van 1,5 meter onderlinge afstand voorlopig bestaan. In de praktijk deden we vaak al zachtjes mee tijdens de liederen. Fijn dat het zingen nu weer op een ingetogen manier met orgelbegeleiding kan. Naast het zingen blijft uiteraard de mogelijkheid om liederen of muziekstukken via de geluidsinstallatie te laten horen. Dankzij corona is dat een mooie aanvulling van muziek in de kerkdienst.

Verbintenisdienst Ds. Marius Braamse
Op 26 september is het zover. Weer een feestje. Ds Marius Braamse wordt onze dominee. In de Schermer kennen we ds. Marius al zo lang. De afgelopen 7 jaar toen hij vaak waarnemend predikant was, zijn we steeds meer vertrouwd geraakt met elkaar. Heel mooi dat Marius nu echt de dominee van de Schermer wordt. Op blz. 14 van deze Aanwijzer staat de uitnodiging voor de middagdienst van 26 september.

Gebruik van kerkgebouwen
Door de corona-uitbraak zijn we steeds meer gericht op het gebruik van de kerk in Stompetoren. Toch zou het mooi zijn om ook het gebouw aan het Westeinde weer te mogen gebruiken. Als het besmettingsgevaar verder afneemt, dan kan dat misschien binnenkort weer. Ook is het praktisch dat het kan, omdat er in het kerkgebouw van Stompetoren onderhoud moet plaatsvinden. Daarnaast is het misschien wenselijk om in de koude periode het kleinere kerkgebouw meer te kunnen benutten. Uiteraard is veel vanwege corona onzeker, maar de wens blijft gewoon bestaan. Wie weet kunnen we het daar op de gemeentebijeenkomst van 17 oktober eens met elkaar over hebben.

Gemeentebijeenkomst op 17 oktober
Het is een goed gebruik dat we als kerkenraad en gemeente elkaar gewoon bijpraten. Uiteraard verteld de kerkenraad dan wat ze doen of waar ze mee bezig is in onze kerk. De kerkenraad zelf heeft ook behoefte dat iedereen in de kerk ervan afweet, maar ook mee kan denken en wie weet wat kan vertellen. De laatste tijd wordt extra aandacht gevraagd dat kerken in de regio meer samen kunnen doen om elkaar te helpen of om geholpen te worden. Ook daar denkt de kerkenraad over na. Bij de komende gemeentebijeenkomst willen we ook het nieuwe beleidsplan bespreken. Het woord beleidsplan doet denken aan vergaderen. Het lijkt saai, maar is toch wel praktisch om het er over te hebben. Elke 4 jaar maken we als kerk aanpassingen in het plan. Het leven gaat verder, ook in de kerk. Daardoor zie je veranderingen. Soms hele gewone praktische dingen. Soms iets waar je even bij slikken moet. In dit aangepaste beleidsplan staan dus weer de aangepaste gedachte waar we als kerk mee bezig zijn of willen zijn. De vraag die we aan u stellen is: wilt u met ons als kerkenraad meedenken? Herkent u de kerk zoals het in het korte plan staat, of verdient het plan wat aanvulling van u? Het is heel mooi dat we als kerkleden en kerkenraad daar samen over kunnen besluiten. Ik wil u dan ook allemaal uitnodigen om er 17 oktober bij te zijn. Het zou natuurlijk heel leuk zijn dat we na een gezellige gemeentebijeenkomst achteraf kunnen zeggen: daar was het feestje.

Jan Vlaming
Voorzitter Kerkenraad

Geplaatst op

Van de (waarnemend) predikant

Nog één keer in de kop boven dit artikel het woordje “waarnemend”. Tussen haakjes, dat wel. Na 26 september verdwijnen de haakjes. Dan wordt het gewoon “van de predikant”. De uitnodiging voor de verbintenisdienst vindt u elders in de Aanwijzer. Het voelt voor mij nu al anders om aan het werk te zijn in de gemeente, ergens heen te fietsen of met de auto door de polders te rijden op weg naar een bezoek, een vergadering, of om het even wat. Het is niet zomaar meer een plek waar ik even iets kom brengen of iets kom doen, nee, het wordt langzamerhand ook een beetje mijn plek, mijn dorp, mijn Schermer. Zo bezocht ik een tijdje terug de kerkdienst in Stompetoren, gewoon, als bezoeker. Want ja, het wordt nu ook mijn kerk. ’t Voelde als een nieuwe jas, die gelukkig lekker zit. Grappig om die omslag te ervaren. De plek waar ik me al thuis voelde, maak ik me nog meer eigen.

Langzamerhand dient zich weer een nieuw seizoen aan. De dagen worden korter, de herfst gaat zich aandienen in de natuur; het frisse groen verliest zijn glans en de verkleuringen naar herfstkleuren dienen zich aan. We hopen allemaal dat corona verder uitdooft, dat het in de ziekenhuizen rustiger wordt en dat we toekunnen met minder of lossere maatregelen. Dat het niet zo eenvoudig is, blijkt tot nu toe keer op keer. We gaan zien of we het goede uit de coronatijd kunnen behouden, bijvoorbeeld wat meer rust, dat er wat minder hoeft en dat het dan óók goed is. Dat we van een vakantie in eigen land net zo goed uitrusten – of misschien wel meer, want minder stress van de reis. Dichter bij huis komt ook goed van pas in het kader van de klimaatverandering. Om die te beperken wordt wel een belangrijk thema de komende tijd. Ook in de kerk? Ik hoop van wel. We zijn geroepen Gods goede schepping niet alleen te bewerken, maar ook te bewaren.

Geplaatst op

Zingen

Slak liep langs mol

Slak liep langs Mol, die zat te schrijven. ‘Wat doe je?’ vroeg Slak. ‘Ik heb een lied geschreven voor de vogels’, zei Mol. ‘Over hoe mooi de wereld is. Wil je ’t horen?’ ‘Graag’, zei Slak. Ze ging ervoor zitten. Mol las de tekst voor. ‘Best aardig’, zei Slak. ‘Morgenochtend voeren we het uit’, zei Mol. Met het vogelkoor. Kom je luisteren?’ ‘Natuurlijk’, zei Slak. Dat plezier wilde ze Mol wel doen.

De volgende ochtend was Slak net op tijd. Mol stond voor de vogels met een tak in zijn poot. ‘Een, twee, drie’, zei Mol. De vogels zongen het lied. Het klonk prachtig in de vroege ochtend. Alle andere dieren waren stil. Het hele bos was stil. Slak wist niet wat ze moest zeggen. ‘Wat ongelooflijk mooi’, zei ze na een tijdje. ‘Hoe kan dat? Het zijn precies dezelfde woorden die je gisteren voorlas! Maar het voelt heel anders van binnen. Rustiger. Alsof ik de woorden veel beter begrijp.’ ‘Dat is wat zingen doet’, zei Mol. ‘Praten doe je vanuit je hoofd. En zingen vanuit je ziel.’

Tekst: Iris Boter, schrijver en illustrator

Lees verder “Zingen”
Geplaatst op

Van de waarnemend predikant

“En … heb jij hem al gehad!?” Langzamerhand is dat de meest gestelde vraag geworden over corona. En velen hebben “hem” al gehad; sommigen moeten nog voor de tweede, dat wel, maar een zeker gevoel van opluchting is er vaak al na de eerste. Dat gevoel van opluchting wordt nog eens versterkt doordat intussen veel beperkingen opgeheven zijn en er in andere beperkingen meer ruimte is gekomen. Zo kunnen we weer zélf naar de kerk in plaats van dat de kerkdienst naar ons moet komen. En die anderhalve meter nemen we dan graag op de koop toe, dat mag de pret niet drukken. Mondjesmaat (!) kunnen we weer wat zingen – en we mogen hopen dat dat spoedig weer uitgebreid kan worden. Velen van ons missen het samen zingen zeer! Zingen is ook wel erg karakteristiek voor de protestantse spiritualiteit.

Er is een geweldige inzet van mensen die verstand hebben van techniek en opnames om de kerkdiensten in onze huiskamer te brengen. Het lijkt zo simpel, maar bij het kijkje dat ik af en toe achter de schermen kreeg, zag ik hoe complex het soms ook kon zijn en hoeveel werk het met zich meebrengt. Intussen is er in het kerkgebouw van Stompetoren bekabeling en verbindingen aangelegd om de kerkdienst live te kunnen uitzending. Dat is natuurlijk geweldig, want er kunnen zich allerlei situaties voordoen waardoor iemand (tijdelijk) niet naar de kerk kan komen. Dan zijn dit natuurlijk geweldige mogelijkheden. Zeer veel dank aan al die mensen die dat mogelijk maken.

Ko
Ko tijdens het ‘streamen’ (foto Art)

In de dienst van Pinksteren werd zichtbaar dat we het kerkenwerk weer verder dragen in en door de mensen die een taak of een ambt op zich nemen. Anja Pruijt neemt het ambt van diaken op zich, terwijl Dik Michielen een aantal taken binnen de diaconie blijft doen. Hij legt wel zijn ambt als diaken neer omdat hij drie termijnen achter de rug heeft. Herbevestigd zijn Karel Kostelijk en Loes Fritsche als diaken; Aart Vijfvinkel als ouderling kerkrentmeester en tenslotte Henny Smit en Aleid Hagen als ouderling, met de aantekening dat Aleid het scribaat blijft verzorgen. Bij deze gelegenheid van (her)bevestiging en afscheid, legde Arwim Fritsche zijn taak als liturg neer.

Gesproken over de liturgen. Begin augustus gaan de liturgen met elkaar om tafel, waarbij ik ook zal aanschuiven, om te spreken over de manier waarop deze taak in de kerkdienst voortgezet kan worden. Het is nu zo dat niet meer elke dienst een liturg ingeroosterd is. Er kan gekeken worden naar een andere invulling, bijvoorbeeld meer rondom de lezingen en de gebeden. Misschien hebt u, lezer van dit stukje, een opvatting of mening over de invulling van de taak van de liturg: steek ‘em niet onder stoelen of (kerk)banken, maar laat het me weten. Ons gesprek erover kan er alleen maar beter van worden. Ook als u belangstelling hebt om aan te haken: zeer welkom. Het is een mooi gebruik van de inzet van gemeenteleden bij de kerkdienst. En echt iets eigens van de PG Schermer. Kortom: het waard om te bewaren.

Hartelijke groeten, ds. Marius Braamse

Geplaatst op

Laatste spreuk van de week

Tot besluit van de serie spreuken en gezegdes nog één die mijn moeder nog wel eens bezigde:

Wie belooft en niet zal doen

is gelijk een mager hoen

dat wel kakelt op de stok

maar geen ei legt in het hok

Geplaatst op

Nieuws 13 mei 2021

Na een periode van ruim 5 maanden van online diensten, wil de kerkenraad de fysieke diensten weer hervatten op 23 mei (Pinksteren). De meeste gemeenteleden zullen inmiddels gevaccineerd zijn, zodat het besmettingsrisico gedaald is. Ook heeft de landelijke kerk inmiddels aangegeven dat er weer kerkdiensten mogelijk zijn met een maximum van 30 bezoekers (exclusief medewerkers). Wel blijft het noodzakelijk dat u zich vooraf aanmeldt. U kunt tot uiterlijk zaterdag om 16 uur aan Jan Vlaming doorgeven dat u de dienst wilt bijwonen. Daarnaast blijven de basisregels van kracht, zoals mondkapje dragen bij binnenkomst en verlaten van de kerk, handen desinfecteren bij binnenkomst en de 1,5 m afstandsregel. Ook blijft het uiteraard mogelijk om de diensten online te blijven volgen, zoals we nu inmiddels gewend zijn.

Lees verder “Nieuws 13 mei 2021”
Geplaatst op

Spreuk van de week

Ik geloof in de zon, ook wanneer hij niet schijnt. 

Ik geloof in de liefde, ook wanneer ik haar niet voel. 

Ik geloof in God, ook wanneer Hij zwijgt.

Zvi Kolitz (Joods schrijver, 1912-2002)