Niet alsmaar spitten in jezelf
in elke centimeter
pas als je aan de ander denkt
gaat alles stukken beter
Toon Hermans
Niet alsmaar spitten in jezelf
in elke centimeter
pas als je aan de ander denkt
gaat alles stukken beter
Toon Hermans
Geloof in die ene reden waarom het wel kan.
Nelson Mandela
Het geloof eist geen kennis,
geleerdheid
of zekerheid,
maar een vrije overgave
en vreugdevolle gok
op Zijn niet ondervonden,
niet beproefde
en niet gekende goedheid
Luther
Wie alleen maar het beste wil, weet het goede vaak onvoldoende op waarde te schatten.
Uit: ‘Raak de wonden aan’ – Thomáš Halik
Begin maart kreeg ik een uitnodiging van ds. Marius om geïnterviewd te worden. Ik kreeg de vragen van tevoren maar die vond ik nogal lastig. Dus heb ik ze een beetje veranderd zodat het niet meer zo op een enquête leek. Toen Marius kwam hebben we eerst gezellig koffie gedronken en bij gekletst. Daarna maakten we de opname, na wat gehannes met snoertjes en een clipje. Het ging ongeveer zo. Marius stelde 5 keer een vraag en ik mocht ermee doen wat ik wilde.
Lees verder “Bij de deur van… Interview door ds. Marius”Zo verschuiven we in de tijd weer van de 40-dagentijd naar de Stille Week en de
Paasmorgen. Vanuit de terughoudendheid en ingetogenheid van de 40-dagentijd, via het
lijden, naar de jubel van Pasen. Er is nieuw leven. Vanuit Goede Vrijdag, de doortocht op de
Stille Zaterdag. Tóch nieuw leven. Waar er een einde lijkt, breekt er weer een nieuw begin
door. Waar de graankorrel sterft in de aarde, worden de eerste tekenen zichtbaar van een
geheel nieuwe bloei. Waar de mens is uitgepraat, spreekt God verder. Waar het kwaad lijkt
te overwinnen, zet het geloof in opstanding het kwaad in z’n hemd. Waar de schaamte niet
van ons lijkt te wijken, mogen we ons belijden vernieuwen, tot drie keer toe: ‘heb je mij
waarlijk lief?’ We mogen antwoord geven op de vraag of we werkelijk willen gaan voor de
liefde die alles overwint. Durven we het aan uit onze schaamte op te staan en de weg te
gaan van de vrede van Christus, die alle verstand te boven gaat. Dat we daarbij ook onderuit
mogen gaan, mogen falen: het hoort voor mij bij het grond-belijden van het Christelijk geloof. Ook op de verloochening van Petrus, volgt de aanvaarding in liefde.
Het frisse groen op jonge twijgen
een tere tak met bloesemknop,
de natuur spreekt en zal niet zwijgen
de lente volgt de winter op
Pasen open dichte deuren
een voorportaal is ons bereid
een leven vol van lentekleuren
een vleugje van de eeuwigheid
Geen winter zonder lentezon
een nacht zonder dageraad
Goede Vrijdag blijft niet duren
geen steen te groot
om weg te rollen
wanhoop
heeft niet het laatste woord
als mensen opstaan
het licht niet vrezen
kiemkracht niet verstikken
woorden spreken
opstandig teder
geloven dat leven sterker is
dan de dood
dan gebeurt Pasen
weer
heel dichtbij.
(schrijver onbekend)
God, schenk mij de kalmte om te aanvaarden
wat ik niet kan veranderen,
moed om te veranderen wat ik kan veranderen,
en wijsheid om tussen deze twee onderscheid te maken.
Gedeelte uit het ‘Gebed om kalmte’ van Reinhold Niebuhr. Hij schreef het in 1943.
Zoals een bloem zijn kelk heft naar de zon,
een boom zijn armen uitbreidt naar de hemel,
ja zelfs het zaad, diep in de akkergrond,
zoekt naar het licht en opstaat om te leven,
zo zoekt ons hart naar U, o eeuwig licht,
zo taalt ons lied naar U, o God van vrede.