We kunnen terugkijken op een goede paascyclus. Het zijn de dagen waarop in hoogte- en dieptepunten samenkomt waar het het christelijk geloof om begonnen is. Meer dan kerst raakt Pasen, met de dagen die daaraan vooraf gaan, de kern van ons geloof. Dat is op veel manieren te zeggen wat die kern is; ik zou het kunnen omschrijven als: de liefde en trouw van God leven en daaraan vasthouden dwars door roeien en ruiten heen, wat ons ook overkomt, omdat God ons vasthoudt. Daar proberen we naar te leven in de gemeente. Gods verhaal met ons houdt niet op, maar gaat dóór. Iedere keer weer opnieuw breekt het licht door in ons leven en op deze wereld. Dat licht laat zich niet stoppen of klein krijgen, zelfs niet als wij het af laten weten en onze idealen niet overeind kunnen houden. Zie Petrus die ook van te voren riep dat hij zijn idealen nooit uit z’n handen zou laten vallen, maar toen puntje bij paaltje kwam …. Maar toen die punt in een komma veranderde, mocht ook hij een nieuwe start maken toen hem drie keer werd gevraagd of hij Jezus werkelijk lief had. Geen haan die er meer naar kraaide en hij werd de rots waarop de kerk werd gebouwd.
Zo gaat dat met die ‘club van losers’, zoals de gemeente ook wel genoemd wordt: als je onderuit gaat, word je gewoon weer overeind geholpen. Zo doen we dat in de kerk, zo dienen we elkaar in de gemeente en zo proberen we de wereld te dienen.
Qua organisatie van de paascyclus hebben velen van ons het beste beentje voorgezet. Het was soms best wat improviseren omdat we de diensten moesten houden in het kerkgebouw aan het Westeinde, maar dat lukte natuurlijk ook. En het paasontbijt in het Zwethuis smaakte zoals het er uitzag: fantastisch!
Straks
We gaan nu op naar Pinksteren. We hopen dan Wil Vijfvinkel te kunnen herbevestigen in het ambt van diaken. Aan de dienst zal de cantorij medewerking verlenen.
Pinksteren blaast de beweging die met Pasen begon leven in. Het wordt een beweging die de wereld ingaat. Pinksteren wordt ook wel de geboorte van de kerk genoemd.
Zondag 25 juni wordt een experiment met een gezamenlijke dienst ergens tussen Graft-de Rijp en Schermer in; waarschijnlijk Grootschermer of Noordeinde. Dat weten we op het moment van schrijven van dit bericht nog niet precies. Houd de berichten in onze kerkapp en de mededelingen in de kerkdienst in de gaten. Ds. Kapteyn en ondergetekende zullen voorgaan.
Huub Oosterhuis
Velen met mij werden geraakt door het overlijden van Huub Oosterhuis. Wat heeft hij de kerken ontzettend goed geholpen in het onder woorden brengen van ons geloof in gedichten en liederen. Hij is van grote betekenis voor de kerk van deze tijd. Er zit vaak wel een vleugje mystiek in zijn verzen. Daarmee wordt gewezen op een andere werkelijkheid, zonder die precies te omschrijven. Misschien moet je daar ook wel katholiek voor zijn om dat goed te kunnen; protestanten hebben sneller het gevoel dat ze alles onder woorden moeten kunnen brengen, alles moeten kunnen uitleggen, begrijpen (met hun hoofd!) en verhelderen. Mooi dat we dat wat los kunnen laten als we iets van Oosterhuis zingen / bidden / lezen. Want alles kunnen beredeneren is de dood in de pot, ook die van het geloof.
Ik wens u van harte toe dat het licht en de liefde u vergezellen op al uw wegen.
Hartelijke groeten,
ds. Marius Braamse