Zoals u her en der in de vorige Aanwijzer al las, ben ik weer terug in de gemeente als waarnemend predikant. Ik heb nu wat meer taken dan de vorige keren. Zo heb ik bijvoorbeeld de liturgieën voor de tijd van Advent, Kerst en Epifanie aangepast naar de tijd van het jaar waarvoor ze gebruikt worden. Ik sta ook op de rol voor een aantal kerkdiensten en de paascyclus. Daarnaast ben ik op dit moment bezig met het vervolg van het maken van een nieuw beleidsplan. Onder leiding van ds. Corrie waren daar de eerste aanzetten voor gegeven en de kerkenraad heeft me gevraagd om er een vervolg aan te geven. Het wordt elke keer weer gewikt en gewogen, met de bedoeling dat het bij elke stap beter wordt. Maar vooral dat het bij elke stap weer beter aan gaat sluiten bij de behoefte van de gemeente. Want daar draait het allemaal om: dat er een plan komt te liggen dat de gemeente dient en dat door u als gemeente ook gedragen wordt. Dat betekent dat het ook met de gemeente besproken gaat worden. Ook u mag er natuurlijk uw zegje over doen. Hoe dat vorm gaat krijgen en wanneer dat is, is op dit moment nog onduidelijk. Maar de kerkenraad komt er op terug!
Daarnaast heb ik – net als vorige keren – de taak van bijstand in het pastoraat op me genomen. Ik krijg de meeste aanwijzingen om met mensen contact te zoeken via de bezoekmedewerkers en ouderlingen. Vaak ook is het een voortzetting van een contact dat er al was. Maar u mag me ook rechtstreeks bellen of mailen, zoals u vast nog weet van de vorige keer.
Overigens hecht ik er aan te benadrukken dat ik vanwege corona alleen persoonlijk bij u langs kom, als u zich daar comfortabel bij voelt. Als dat niet zo is, dan zoeken we andere manieren van contact: bellen, beeldbellen, schrijven. We kunnen ook kijken of een andere ruimte uitkomst kan bieden, bijvoorbeeld omdat het daar groter is. Als ik bel voor een afspraak vraag ik meestal wel of persoonlijk bezoek geen bezwaar is, maar ik vergeet het ook wel eens; aarzel dus niet om het dan zelf aan te geven. Ik heb er alle begrip voor. Mocht ik zelf in quarantaine moeten, dan houd ik me daar vanzelfsprekend aan; dan blijf ik thuis.
Gemeenteberaad
Op het gemeenteoverleg van 29 november werd een vraag gesteld over de schuldbelijdenis van de PKN. Deze verklaring van de landelijke kerk ging over het tekortschieten van de kerk tijdens de Jodenvervolging, zoals uitgesproken door ds. René de Reuver, scriba generale synode, bij de Kristallnachtherdenking op 8 november 2020.
Tijdens het gemeenteberaad werd het gevoel verwoord dat er totaal geen rekening is gehouden met (de kinderen van) de verzetsmensen. Ter plekke werd dan ook afgesproken dat er vanuit de kerkenraad een reactie gestuurd zou worden naar de landelijke kerk. Die reactie is natuurlijk intussen verstuurd en daar is ook antwoord op gekomen. Ik citeer uit het antwoord: “U wijst in uw brief op de rol van het verzet. Wordt daar wel genoeg naar gekeken? In de verklaring wordt die rol volop benoemd en met dankbaarheid herdacht. De focus ligt alleen op iets anders: er is óók gezwegen, weg gekeken en er was verraad, ook onder kerkmensen. Dat is een schuldig verleden. Het één doet niets af aan het ander. (…) De verklaring gaat over de rol van kerk en theologie, niet alleen in de oorlog, maar ook daarvoor en daarna. Er was een voedingsbodem voor antisemitisme en de kerk was daar mede debet aan. Tegelijk was er ook verzet, door velen – en dat mag en moet volop erkend. De signalen uit het voormalig verzet, althans vertegenwoordigers daarvan, worden volop gezien en gehoord.”
Tot zover het antwoord, dat voor zich spreekt. Het ziet er niet naar uit dat het zinvol is hier nog een vervolg aan te geven: de boodschap is aangekomen en daar ging het om. Bovendien hebben we in de media kunnen vernemen dat veel mensen en plaatselijke kerken hun kritische kanttekeningen hebben neergelegd bij de landelijke kerk.
Corona en 2021
Intussen is het Jaar Onzes Heren 2021 al een tijdje aan de gang en hebben we elkaar waarschijnlijk niet op 3 januari persoonlijk gelukkig nieuwjaar kunnen wensen, omdat de kerkdiensten in z’n geheel digitaal zijn. De kerkenraad voegt zich naar de geest van de afspraken en verordeningen zoals die ook elders in de samenleving van toepassing zijn en waar de landelijke PKN over adviseert aan de plaatselijke kerken. Dat zal ook in de (nabije) toekomst zo blijven, bijvoorbeeld als er weer méér mogelijk is (waar we allemaal ontzettend naar uitzien!). Hoe het verder gaat is onzeker en elke keer kan de situatie per dag wijzigen. Soms moeten er op het laatste moment nog beslissingen genomen worden, waarbij de kerkenraad / het moderamen zijn uiterste best doet u daar zo goed en snel mogelijk van op de hoogte te brengen.
Tot slot…
De landelijke kerk heeft een nieuwe visienota geschreven met de titel: “Van U is de toekomst”. De titel is ontleend aan een regel in het lied van Huub Oosterhuis, Onze Vader Verborgen. Ik moet zeggen dat ik vooral het stukje uit het lied juist over de toekomst de laatste tijd erg vaak zing. Zomaar voor mezelf of hardop op de fiets of tussendoor. Ik kan er mijn zorgen en gevoel van onzekerheid voor de toekomst in kwijt. Want we hebben geen idee wat de toekomst ons gaat brengen, maar ik probeer me er wel met een gerust hart aan over te geven. Daar helpt dat lied me bij. Of dat nou over corona gaat of om het even wat. Ik hoef de toekomst niet te maken; alleen maar te oefenen in het vol vertrouwen de toekomst op me af laten komen.
Hartelijke groeten,
ds Marius Braamse